Wat is Osteopathie?

Alles in het lichaam beweegt: van spieren tot bloedvaten, van ingewanden tot botten. Voldoende beweeglijkheid van onze lichaamsweefsels is nodig om vitaal en zonder klachten te functioneren.

Osteopathie werd begin 1900 in het leven geroepen door Andrew Taylor Still, een Amerikaanse arts.

Osteopathie is een manuele geneeswijze waarbij de beweeglijkheid en het functioneren van verscheidene weefels in het lichaam onderzocht wordt. Het is een behandelmethode gebaseerd op principes uit anatomie, fysiologie, embryologie en neurologie.

Osteopaten trachtten het zelfgenezende vermogen van het lichaam optimaal te laten functioneren. Didactisch wordt er in het vak osteopathie vaak dit volgende onderscheid gemaakt tussen de verscheidene weefsels die behandeld kunnen worden:

• Parietale weefsels (mobiliteit/tonus van spieren en gewrichten )
• Viscerale weefsels (mobiliteit en tonus van organen, rond hun eigen as en in relatie tot andere organen en weefsels)
• craniosacrale weefsels (beweeglijkheid van hersenen, hersenmembranen, dura, ruggemerg,..).

Hieronder een filmpje van de Nederlandse Vereniging voor Osteopathie (NVO) over wat een osteopaat zoal doet. Deze video beschrijft een aantal principes waar de filosofie van Osteopathie op berust: